İlk Heyecan... Alman Pastası

Yemek yapmak dünyanın en keyifli anlarını yaşadığımız anlardan biridir. "Ne diyosun sen be?!" Tamam tamam sustum. :) Ama benim için gerçekten öyle, söylemeliyim. Ben bu işe taa 7 yaşındayken, Babaannemin oyuncak almak için soktuğu oyuncakçıdan minyatür tencere takımı seçerek başlamışım. Minnacık ocağı bile vardı... Balkona onları dizip dizip neler pişirirdim. Dumanını bile görürdüm. :) Derken derken annemin resimli tarif kitapları geçmeye başladı elime. Ben o tarif kitaplarını midem guruldaya guruldaya sonuna kadar okurdum. Kalktım birgün "Anneeee! Ben burdaki Alman Pastasını yapçam" deyiverdim bir cesaret! Anneme bak yalnız, daha 9 yaşındayım ama hanım "Yap" demez mi?! Başladığım tarife de bakın, Alman Pastası... Hele bir kek yap da pastası beride kalsın be çocuk! Aman efendim aldım mutfak önlüğünü yüreğim kıpır kıpır geçirdim boynuma. Boyu bana cücemsi halimden dolayı dizaltından bir karış daha aşağıda tabii. Televizyonlardaki gibi bütün malzemelerimi mutfak tezgahına bir güzel dizdim. Annem de hiç karışmıyor... Yumurtasıymış, şekeriymiş derken baktım karşımda bir tutam tuz yazıyor. Tuzunu da koydum. İşte bir tutam tuz kime göre? Senin tutamın ne, benim tutamım ne? Fırına sürdüm ekmek hamuru  kıvamındaki karşımımı. Oturdum fırının önüne, ayrılmıyorum başından... Baktım benim hamur yükseliyor kapta. Ben tabii "Heyoo kabarıyooo! Oldu işte!" diye sevinirken işi sadece hamurun kabarmasından ibaret sandığım açıkça ortada. Daha kremasını bile yapmaya başlamamışken... Neyse sabırsızca geçen yaklaşık 35-40 dk kadar bir süreden sonra koskocaman bir pasta keki çıktı karşıma. Hemen ters çevirip çıkardık annemle. Biraz soğumalıydı... Derken Annem kekin üzerinden bir çentik alıp ağzına attı. Suratı bir tuhaf oldu. "Noluyo yaa!" diye merakla ben de bir çimdik attım keke... Aman Allah'ım bu bildiğin tatlı-tuzlu ekmek! Tadı nasıl iğrençti anlatamam... Tuzlunun yanı sıra gerilerden gelen bir tatlı... Tuzunu ne kadar atmış olabilirdim bilmiyorum şuan ama benim kek kreması bile yapılamadan çöpü boylamıştı. Ve benim o günden beri her Alman Pastası denildiğinde yüzüm buruşur... Ne yaparım ne yerim o günden gayrı...


(Not: Post fotoğrafında gördüğünüz Alman Pastası "alıntı"dır.)